اکثر ژن ها عضو خانواده هستند. به طور کلی اعتقاد بر این است که یک خانواده ژنی از یک ژن اجدادی با تکثیر و واگرایی حاصل میشود. سرکوبگر تومور p53 یک استثناء قابل توجه در این قانون است. با این حال، دو همگن جدید p53،p63 و p73 به تازگی شرح داده شده است .در سطح توالی، p63 و p73 بیشتر شبیه یکدیگرند و این نشان میدهد که ژن اجدادی یک ژن شبیه p63/p73 است، در حالی که p53 از لحاظ فیلوژنتیکی جوانتر است. پیچیدگی خانواده نیز با فرم های پلاکتی p63 و p73 غنی شده است که باعث ایجاد یک شبکه پیچیده از پروتئین های دخیل در کنترل تکثیر سلولی، آپوپتوز و توسعه میشود.
در سالهای گذشته، دو ژن p63 و p73 بررسی شده اند و یک خانواده پرخطر p53 از عوامل رونویسی که به طور بالقوه از توانایی آنها برای تولید واکنش های مشابه سلولی (به معنی بازداشت چرخه سلولی و آپوپتوز) است، شناسایی شده است که چالشی برای درک مبانی شباهت ها و تفاوت های آنها از لحاظ تعاملات فیزیکی و ژنتیکی با یکدیگر، تنظیم آنها و مکانیزم های فعال سازی آن است.
در این کتاب اطلاعات جاری در ژن های p63 وp73، با تمرکز بر تفاوت بین سه ژن و نقش آنها در سرکوب تومور، پاسخ به آسیب DNA و تمایز آنها خلاصه شده است. امید است در ویرایش بعدی اطلاعات بیشتری در اختیارتان قرار دهیم.